فقه الحبیب2: دریافتی در حوالی آیه نَفْر با ترجمانی عاشورایی
...چرا از هر گروهی از آنان، طایفه‌ای کوچ نمی‌کند، تا در دین آگاهی یابند و به هنگام بازگشت بسوی قوم خود، آنها را بیم دهند؟!(توبه/122)
برگی از عاشورا
ابن ابو طالب گوید: حبیب هنگام رسیدن به حسین (ع) و دیدن شمار اندک یاران و فراوانى شمار دشمنان آن حضرت گفت: در این نزدیکى قبیلهاى از بنى اسد هستند، اگر اجازه بدهید مىروم و آنان را به یارى تو دعوت مىکنم. شاید خداوند هدایتشان کند و به وسیله آنان بلیه را از تو بگرداند! امام حسین (ع) به وى اجازه فرمود. او به سوی قومش رفت و در دعوت قومش به آن ها گفت:شما خویشاوندان من هستید. من این نصیحت را بشما میکنم. پس بیائید و امروز سخن مرا در باره نصرت حسین بشنوید تا بدین وسیله بشرافت دنیا و آخرت نائل شوید. من بخدا قسم می‌خورم احدى از شما با پسر پیامبر در راه خدا شهید نخواهد شد مگر اینکه در اعلى علیّین بهشت با حضرت محمد صلّى اللَّه علیه و آله رفیق خواهد بود. با این نفس آتشین حبیب حدود 90نفر داوطلب پیوستن به سپاه امام شدند. (بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار، ج۴۴، ص: ۳۸۷)
درنگی در عاشورا
عاشوراییان، امام‌شان را تمام دین‌شان می‌دانند و بر آن شهادت می‌دهند. بلیغ‌ترین شهادت را باید از حنجره علم‌دار این قافله یعنی حضرت ابالفضل العباس شنید در آینه رجزش در کنار علقمه، آن‌جا که دفاع از امام را همان دفاع از دین می‌داند: "إِنِّی أُحَامِی أَبَداً عَنْ دِینِی"؛ این‌جا حمایت از حسین حمایت از دین است و حمایت از دین در حمایت از حسین. در افق اهالی کربلا حسین همان دین مجسم است و همه شئون دین در او مجال بروز می‌یابد. چنان که شیخ اصحاب عاشورا –حبیب- نیز آن دم که از کوفه به کربلا می‌رسد و کنار امام نفسی تازه می‌کند، بلافاصله اذن می‌گیرد تا به دستور آیه نَفْر عمل کرده باشد و برای انذار قومش سفر کرده باشد. این‌جا تفقه در حسین نیز همان تفقه در دین است:(لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ: اَیْ لیتفقهوا فی الحسین)
حضرت حبیب یکی از باشکوه‌ترین مصادیق آیه‌ی مبارکه‌ی نَفْر است: وَ ما کانَ الْمُؤْمِنُونَ لِیَنْفِرُوا کَافَّةً فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ کُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ وَ لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُون(توبه/122)
از "لِیَتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ" تا "وَ لِیُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ" را از مکتب عاشورا باید آموخت و اصحاب الحسین سابقون عمل به این آیه‌اند و حبیب را در این میانه مقامی - و به تعبیر امام عاشورا "فضلی"- ویژه است، حبیب نماینده اصحاب است، افضل شهدای غیر بنی‌هاشم...
