الحسین یجمعنا: به بهانه زیارت باشکوه اربعین امام حسین

مدیریت عاشورایی هنر بزرگ سلاله دیار کربلا-امام مهدی- است

قرار است نبض آخرالزمان را نیز حضرت حسین ^{علیه‌السلام} در دست داشته باشد.

همه با محوریت نام او جمع خواهند شد، حسین ^{علیه‌السلام} ظرفیت تجمیع قوای جهان و انسجام تشکیلاتی عالم را فعال خواهد نمود.

حتی امام زمان بدون نام حسین ^{علیه‌السلام} یارای انقلاب آخرین نخواهد داشت. ظهور با نام گفتمان‌خیز حسین ^{علیه‌السلام} آغاز میشود، با روضه!

نخ تسبیح همه انسانها حضرت حسین ^{علیه‌السلام} است و "مدیریت عاشورایی" کار فرزند عاشورا: امام زمان.

تنها اوست که همه را جمع می‌کند: الحسین یجمعنا

 و این است معنای "مدیر در مدار کربلا"

توضیح عکس: تصویری که در ایام اربعین در بین‌الحرمین نصب شده بود: ما را حسین جمع کرده است!

بررسی شاخص "عزم" در الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت با رهیافت عاشورایی: مطالعه موردی حضرت ابالفضل‌العباس

سبک زندگی عاشورایی: زندگی مبتنی بر عزم

سر کلاس زیارت‌نامه ها و مقاتل: این جلسه "زیارت‌نامه حضرت عباس علیه‌السلام"

پیام بزرگ کربلا: در نداشتن‌ها هم می‌توان حماسه آفرید اگر اهل "عزم" باشیم.

تحلیل تاریخ عزم حضرت به روایت عاشورا:

تهدید1: عطش

تهدید2: خستگی

تهدید3: جراحت زیاد

تهدید4: از دست دادن دست راست

تهدید5: از دست دادن دست چپ

تهدید6: از دست دادن بینایی

تهدید7: ...

همیشه می‌توان برای امام حسین  کار کرد حتی در بی‌دستی...

دو شعار زیارت حضرت عباس:

اول: "أَشْهَدُ أَنَّکَ لَمْ تَهِنْ وَ لَمْ تَنْکُلْ ": گواهی می دهم که براستی تو سستی نکردی و سر نتافتی ...کوتاهی نکردی و شانه خالی نکردی...

دوم: "...وَ أَعْطَیْتَ غَایَةَ الْمَجْهُودِ" : و نهایت تلاش خود را در این راه بذل کردی.

از میان اصحاب امام حسین، ابالفضل العباس به تنهایی می‌تواند ملتی را به کمال پیشرفت نایل کند

شیوه زندگی سراسر عزم و اراده او در این دو عبارت خلاصه می‌شود: اولی در بعد سلبی و دومی در بعد ایجابی

 

تذکار: برای گذر از حکمت نظری به حکمت عملی، توجه و دقت بر یکی از این دست موارد عاشورایی و الگوهای موجود در کربلا کافی است. از نداشته‌ها می‌توان داشته‌هایی به بلندای یک تاریخ داشت.

 

درنگی در زمینه‌ها: نقش‌های تشکیلاتی در عاشورا

وَ لَعَنَ اللَّهُ الْمُمَهِّدِینَ‏ لَهُمْ بِالتَّمْکِینِ مِنْ قِتَالِکُم‏...

به کوچکی نقشی که به عهده داری نگاه نکن، نگاه کن مسئولیت تو کدام خیمه‌گاه را "آماده‌تر" می‌کند؟

همه نقش‌ها لازم و ملزوم‌اند، این سرفصل را در جان روضه‌ها باید دید، با روضه بهتر می‌شود "اثر نقش‌ها" را باور کرد.

برای نبرد باید "زمینه‌ها" را آماده کرد، همه می‌دانند بدون "پشتیبانی" قوی طرحی انجام نمی‌شود! این قصه از کلان تا خرد، از کل تا جزء مصداق دارد:

مثلا برای لگدکوب کردن بهتر پیکر یک دشمن باید اسب‌ها را تجهیز کرد، این زحمت به عهده نیروهای پشت صحنه  خواهد بود، برادران با اخلاص "ستادی" که کسی آن ها را در میدان نمی‌بیند ولی از نیروهای "صفی" پشتیبانی می‌کنند!

 فلذا این نقش‌ها لازم است: اسرجت، الجمت...

یا مثلا برای قوت قلب فرمانده باید همکاری کرد و الا امثال عمر سعد آن قدر جرئت ندارد که اولین تیر را در چله کمان بگذارد و جماعتی را شاهد بگیرد که نبرد را او آغاز کرده است. این زحمت بر عهده نقش‌های "سیاهی لشکر" است، نقش‌هایی برای دل‌گرمی فرماندهان: شایعت، بایعت، تابعت...

به کوچکی نقشی که بر عهده داری نگاه نکن...

عجیب نیست اگر در زیارت مطلقه چهارم امام حسین در مفاتیح سه دسته با هم لعنت می‌شوند:

1- قاتلان امام(لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَکَ)

2-شریکان در قتل (لَعَنَ اللَّهُ مَنْ شَرِکَ‏ فِی‏ دَمِکَ‏)

3-ساکتان و راضیان با قتل (‏لَعَنَ اللَّهُ مَنْ بَلَغَهُ ذَلِکَ فَرَضِیَ بِهِ )

إِنَّا إِلَى اللَّهِ مِنْ ذَلِکَ بَرِی‏ءٌ. (کامل الزیارات، النص، ص: 205)

چه نقش‌های دقیقی! همه در این بازی دخیل‌اند و از آن سهمی دارند

و هنوز قصه ادامه دارد، به اردوگاهت نگاه کن!

سیاهی لشکر کدام سپاهی؟

 

سرفصل‌های مرتبط:

گذرواژه "تشکیلات عاشورایی":این‌جا

گذرواژه "تأملی دربازه نقش‌ها": این‌جا

 

مستکبر هیچ وقت معتدل نیست (شاخص‌های رفتاری مستکبر)

مستکبر هیچ وقت معتدل نیست: حتی اگر سر امام حسین را ببُری و برایش ببَری

مستکبر همیشه دنبال بهانه است: با کوچک‌ترین بهانه سر خدوم‌ترین اعضا و نیروهایش را هم خواهد برید!

مستکبر هیچ وقت قابل اعتماد نیست...

کربلا را دوباره باید دید:

 سنان بن انس سر مبارک امام حسین را در حالى نزد ابن زیاد آورد که این شعر را میخواند:

1- یعنى رکاب‏ مرا پر از نقره و طلا کن، زیرا من پادشاه محجوب و محترمى را کشته‏ام.

2- من شخصیتى را شهید نموده‏ام که از لحاظ مادر و پدر و حسب و نسب بهترین مردم میباشد.

عبید اللَّه بن زیاد به سنان گفت: واى بر تو! اگر میدانستى که حسین از نظر پدر و مادر بهترین مردم است پس چرا او را شهید نمودى!؟ سپس دستور داد تا گردن سنان را زدند و بدوزخش روانه کردند.

وَ أَقْبَلَ سِنَانٌ لَعَنَهُ اللَّهُ حَتَّى أَدْخَلَ رَأْسَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع عَلَى عُبَیْدِ اللَّهِ بْنِ زِیَادٍ لَعَنَهُ اللَّهُ وَ هُوَ یَقُولُ-

امْلَأْ رِکَابِی‏ فِضَّةً وَ ذَهَباً

إِنِّی قَتَلْتُ‏ الْمَلِکَ الْمُحَجَّبَا

قَتَلْتُ خَیْرَ النَّاسِ أُمّاً وَ أَباً

وَ خَیْرَهُمْ إِذْ یُنْسَبُونَ نَسَباً

فَقَالَ لَهُ عُبَیْدُ اللَّهِ بْنُ زِیَادٍ وَیْحَکَ فَإِنْ عَلِمْتَ أَنَّهُ خَیْرُ النَّاسِ أَباً وَ أُمّاً لِمَ قَتَلْتَهُ إِذاً فَأَمَرَ بِهِ فَضُرِبَ عُنُقُهُ وَ عَجَّلَ اللَّهُ بِرُوحِهِ إِلَى النَّار(الأمالی( للصدوق)، النص، ص: 164)

 

نیز:

خصوصیات و شاخص‌های رفتاری مستکبر در آینه کلان رهبری عزیز:این‌جا

مسئولیت حضور: درسی از جنس مسئولیت‌پذیری

بی‌تفاوتی ممنوع حتی در دیدن و شنیدن!

سه نمونه (موردکاوی) عجیب در کربلا (الهام‌بخش در بحث نقش‌ها و نیز جایگاه تشکیلاتی حضور فرد):

نمونه اول: چرا بر سیاهى لشکرشان افزودى؟ (داستانی از عطاء بن ابى رباح [مفتى اهل مکّه، وفات یافته سال 114 ه. ق‏] مى‏گوید: مردی را دیدم کور شده بود، او در سپاه عمر سعد در کربلا حضور داشت، از او پرسیدم: «چرا چشمانت کور شده است؟» گفت: من در کربلا در روز عاشورا (در میان لشکر عمر سعد) حاضر بودم، ولى نه نیزه‏اى انداختم، و نه شمشیر زدم و نه تیرى افکندم‏...)

نمونه دوم و سوم: تماشا ممنوع! (داستان هرثمةبن سلیم و عبیدالله‌بن‌حر)

تبیین و توضیح:

نمونه اول: داستان سیاهی لشکر و مرد نابینا و نقش عجیب او در سپاه عمر‌سعد

گزارشی از طرح روایت مصور عاشورا در خیمه‌گاه حسینی علیه‌السلام

شکر خدا را که در پناه حسینیم

عالم از این خوب‌تر پناه ندارد

دریافت فایل گزارش طرح روایت مصور: این‌جا

دریافت فایل ارائه شده در خیمه‌گاه: این‌جا

وب "روضه‌خوان"(مرتبط و پشتیبان): این‌جا

وب "طلبه-دانشجو در مدار نجف"(برای نجف): این‌جا

تأملی در منازل  کاروان حسینی: این‌جا

محورهای گزارش در یک نگاه:

1-مقدمه

2-محورهای اصلی طرح روایت مصور عاشورا

3-موضوعات روایت گری

4-واکاوی یک موضوع: زندگی به سبک خیمه گاه سرفصل هایی از سبک زندگی کربلایی (اشاراتی از مباحث مطرح شده در خیمه گاه)

5-بحثی در روش شناسی روایت مصور(برای راویان آینده):تدبر در کربلا، روشی در عاشوراپژوهی

6-شعار طرح: حل مسائل زندگی با رویکرد عاشورایی

7-وب "مدیر در مدار کربلا" بستری برای مراجعه زوار بعد از سفر کربلا برای ادامه سرفصلهای روایت مصور خیمه گاه: http://modirekarbala.ir/

8-روایت مصور خیمه گاه به روایت تصویر

(گزارش تصویری طرح روایت مصور عاشورا)

9-پیشنهاداتی برای ارتقای بیشتر

پنجره‌ای به مباحث تربیتی: "مدیریت خانواده" بن‌مایه فرهنگ عاشورایی

با تشکر از اشاره برادر‌بزرگوار‌حضرت‌حجت‌الاسلام‌و‌المسلمین دکتر‌سید‌منذر‌حکیم، (مدیر کل پژوهش مجمع جهانی اهل بیت و عضو هیئت علمی معاونت بین‌الملل بعثه مقام معظم رهبری و پایه‌گذار گروه علمی تربیتی "فقه خانواده" در جامعة المصطفی العالمیة)  که با زاویه نگاهشان نظام جدیدی به فیش‌های پراکنده عاشورایی‌مان دادند:

تاکنون صرفا با سوز و گداز این تعبیر را از مقاتل شنیدیم: "امام به همراه خانواده‌اش به کربلا آمد"، اما چرا امام حسین خانواده‌اش را با خود همراه کرد؟

اصلا چرا همه ائمه باید از یک خانواده باشند؟ ظاهرا از پدر و مادری معصوم و خانواده‌ای نورانی زمینه و بستر بهتری برای این اتفاق مبارک و امتداد امامت فراهم است: آغاز دریچه‌ای برای ورود به بحث خانواده در کلیدواژه "اهل بیت"

v      در زیارات بر روی این مفهوم تکیه می‌کنیم، شهادت می‌دهیم بر پاکی امام و این که از یک دامن پاک تربیت شده بود، نتیجه این تبار پاک هم پاکی و سلامت زمین مبارکشان شد: "أَشْهَدُ أَنَّکَ طُهْرٌ طَاهِرٌ مُطَهَّرٌ مِنْ طُهْرٍ طَاهِرٍ مُطَهَّرٍ طَهُرْتَ- وَ طَهُرَتْ أَرْضٌ أَنْتَ بِهَا وَ طَهُرَ حَرَمُک‏"( کامل الزیارات، النص، ص: 235)

آری انسان سالمی که در خانواده سالمی تربیت شده محیط را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد و پدیده‌های پیرامونی را هم سالم‌سازی می‌کند.

v      سرآغاز زیارت عاشورا سلام بر جزء جزء خانواده و سلاله امام حسین است، شناسنامه‌ای در قالب زیارت‌نامه:" السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا خِیَرَةَ اللَّهِ وَ ابْنَ خِیَرَتِهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ ابْنَ سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ فَاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِین"‏ این است عقبه نورانی بزرگ عاشورا آفرین، حضرت حسین علیه‌السلام.

v      در سمت مقابل، در زیارت عاشورا هم سخن از تبار و دودمان است نه یک شخص. این خانواده‌ها هستند که ایفا‌گر این نقش تربیتی(مثبت یا منفی) هستند: خاندان و آل‌زیاد و آل‌مروان:"  فَلَعَنَ اللَّهُ آلَ زِیَادٍ وَ آلَ مَرْوَانَ وَ لَعَنَ اللَّهُ بَنِی أُمَیَّةَ قَاطِبَة... آلَ أَبِی سُفْیَانَ وَ آلَ زِیَادٍ وَ آلَ مَرْوَانَ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَة " این جا نیز ردپای نقش خانواده قابل توجه است. بررسی مجدد قاتلان امام و اشقیای صحنه کربلا از این دریچه مهم می‌نماید: بررسی فضای تربیتی خانوادگی آن‌ها و نیز بحث محیط رشد آنها ظرفیت‌های جدیدی برای پژوهش ایجاد می‌کند.(فتأمل!)

v      امام در سخن معروف خود پس از جمله معروف " هَیْهَاتَ‏ مِنَّا الذِّلَّةُ " به سرفصل مهمی اشاره می‌کند: این خانواده و تربیت عاشورایی حسین است که به او این احساس عاشوایی و انقلابی را هدیه داده است، حسین هر چه دارد از تربیت خانوادگی و دامن‌های پاک است و در سمت مقابل یک ناپاک فرزند یک ناپاک:" اى عصرها و نسل‏ها! بهوش که این فرومایه و فرزند فرومایه، اینک مرا میان دو راه و دو انتخاب قرار داده است: بر سر دو راهى ذلّت پذیرى و تسلیم خفّت‏بار در برابر فرومایگان و بیدادگران حاکم، و یا مرگ پر افتخار و با عزّت و سرفرازى! و چقدر دور است از ما که ذلّت و خوارى را برگزینیم. خدا و پیامبر او و ایمان‏آوردگان و روشنفکران و دامانهاى پاک و رگ و ریشه‏هاى پاکیزه و مغزهاى روشن اندیش و غیرتمند و جانهاى ستم ستیز و با شرافت نمى‏پذیرند که ما فرمانبردارى فرومایگان و استبدادگران پست و رذالت پیشه را بر شهادتگاه رادمردان و آزادمنشان مقدّم بداریم.از این رو بهوش باشید که من با همین خاندان و با این یاران اندک و با وجود پشت به حقّ و عدالت نمودن پیمان‏شکنان، راه خویش را برگزیده و براى دفاع از حق آماده‏ام.( در سوگ امیر آزادى ( ترجمه مثیر الأحزان )، ص: 202)

أَلَا وَ إِنَّ الدَّعِیَّ ابْنَ الدَّعِیِّ قَدْ رَکَزَ بَیْنَ اثْنَتَیْنِ بَیْنَ السَّلَّةِ وَ الذِّلَّةِ وَ هَیْهَاتَ‏ مِنَّا الذِّلَّةُ یَأْبَى اللَّهُ ذَلِکَ لَنَا وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ حُجُورٌ طَابَتْ وَ طَهُرَتْ وَ أُنُوفٌ حَمِیَّةٌ وَ نُفُوسٌ أَبِیَّةٌ مِنْ أَنْ نُؤْثِرَ طَاعَةَ اللِّئَامِ عَلَى مَصَارِعِ الْکِرَامِ أَلَا وَ إِنِّی زَاحِفٌ بِهَذِهِ الْأُسْرَةِ مَعَ قِلَّةِ الْعَدَدِ وَ خِذْلَةِ النَّاصِر(اللهوف على قتلى الطفوف / ترجمه فهرى، النص، ص: 97)

مادرم راضی نیست که منِ حسین تن به ذلت دهم، چه تعبیر عجیب و چه زاویه زیبایی برای تربیت!

v      حتی در وصف قصه انتقام نیز سخن از کدام امام منتقم منصور است؟" أَنْ یَرْزُقَنِی طَلَبَ ثَارِکَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ..." کسی از همین خانواده: "مِنْ أَهْلِ بَیْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه‏"

v      عاشورا نقش‌آفرینی تمام خانواده حضرت حسین بود: از خواهرش، از همسرش، از دخترش...همه خانواده در این ماجرا دخیل بودند. کربلا قصه "خانواده حسین" بود نه "شخص حسین". حتی صدام نیز قصه این نقش ها را در کربلا می‌دانست. او نقش‌ها را درک کرده بود که گفته بود: من از عاشورا درس گرفتم! فلذا آمنه صدر را هم که خواهر شهید صدر بود به شهادت رساند.

این‌ها همه و همه فضایی برای توجه به سرفصل خانواده در بحث تربیت است.برای پاسداری از این حریم به برکت عاشورا و برای تربیت نسل‌هایی عاشورایی به این معرفت از عاشورا سخت محتاجیم.

بهترین الگوی استکبارستیزی: دشمن را باید ناامید کرد...(به سبک حضرت ابالفضل العباس)

چه شد که: شمر با حالت خشم به لشکرش برگشت...(الگویی برای تحرکات دیپلماتیک)

انقلاب در اعتراض به استکبار و عوامل استکبار در ایران به‌وجود آمد و بر این اساس تشکیل شد، رشد پیدا کرد، قوى شد، منطق استکبار را به چالش کشید. [استکبار] نمیتواند تحمّل کند، مگر وقتى که مأیوس بشود. ملّت ایران، جوانان ایران، فعّالان ایران، کسانى‌که به هر دلیلى ولو به دلیلى غیراسلامى به میهنشان و خاکشان عقیده دارند، باید کارى کنند که این یأس در دشمن به‌وجود بیاید؛ دشمن را باید مأیوس کرد. (مقام معظم رهبری،  ۱۳۹۲/۰۸/۲۹)

مورد مطالعه: امان‌نامه شمر برای فرزندان ام البنین ^{سلام الله علیها}

محل درنگ: قاطعیت، صراحت و صلابت در عین کوتاهی پیام و بررسی عکس العمل رفتاری آن

وَ جَاءَ شِمْرٌ فَوَقَفَ عَلَى أَصْحَابِ الْحُسَیْنِ فَقَالَ أَیْنَ بَنُو أُخْتِنَا فَخَرَجَ إِلَیْهِ الْعَبَّاسُ وَ جَعْفَرٌ وَ عُثْمَانُ بَنُو عَلِیٍّ ع فَقَالُوا مَا تُرِیدُ قَالَ أَنْتُمْ یَا بَنِی أُخْتِی آمِنُونَ فَقَالُوا لَعَنَکَ اللَّهُ وَ لَعَنَ أَمَانَکَ أَ تُؤْمِنُنَا وَ ابْنُ رَسُولِ اللَّهِ لَا أَمَانَ‏ لَهُ. (إعلام الورى بأعلام الهدى (ط - القدیمة)، النص، ص: 237)

ترجمه: شمر آمد و فریاد زد فرزندان خواهران ما کجا هستند؟ در این هنگام عباس و جعفر و عثمان فرزندان علی علیه السّلام بیرون شدند گفتند: چه میگوئى گفت: آمده‏ام و براى شما امان‏ آورده‏ام، گفتند: خداوند تو را و امانت را لعنت کند، ما در امان هستیم ولى فرزند پیغمبر در امان نیست.

نوشتند: فَرَجَعَ الشِّمْرُ لَعَنَهُ اللَّهُ إِلَى عَسْکَرِهِ مُغْضَباً: شمر در حالى که خشمگین و سرافکنده بود، به سوى لشکرش بازگشت. (غم نامه کربلا / ترجمه اللهوف على قتلى الطفوف، ص: 112)

خصوصیات و شاخص‌های رفتاری مستکبر در آینه کلان رهبری عزیز:این‌جا