دوشنبه, ۱۰ آبان ۱۳۹۵، ۰۹:۲۰ ق.ظ
برداشتی از اثر «تنها علاج»: انسان 250 ساله در مدار کربلاست...
عاشورا غیر از آن جایگاهی است که در مقابل معرفت غیر عقلی(یعنی نقلی) و در مقابل معرفت غیر قرآنی (یعنی عترت) و در مقابل رویکرد غیریازده امام ، قرار داشته باشد...
اگر در سیره اهل بیت قایل به یک انسان250 سالهایم، این انسان250ساله هم در مدار کربلاست.
انسان 250 ساله را باید در مدار و محوریت امام حسین دید، آنچنان که خودِ اهل بیت، ماجرای امام حسین را این گونه میدیدند...
گفتمان همه اهل بیت در عین تنوع به خاطر شرایط مختلف، جانمایههایی عاشورایی دارد
با این نوع نگاه باید جایگاه دیگری از «عاشورا در منظومه دین» فهمید که محصول این شناخت را در «نقش امام حسین در نقشه تولید علم» را نیز بهتر میتوان دید...