تلاشی برای استخراج نظام فکری: طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن

معرفی اثری برای نیروهای دغدغه‌مند فکری انقلاب

کتاب «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن» کتاب فکری نیروهای انقلاب است.

در این کتاب مبانی فرایند تحقق انقلاب اسلامی را میشود دید، آن هم به روایت سال 53 هجری!

خلاصه مبانی انقلاب اسلامی را در این کتاب میتوان یافت...

کتابی آموزنده، مناسب و مفید برای درک منظومه فکری و حتی آموزش، تبلیغ، محتوا و مانند آن...

اصلا «اندیشه عمل ساز » را باید از این کتاب الهام گرفت

نام دیگر این کتاب را میتوان، «امام خامنه‌ای» شناسی گذاشت!

این کتاب را باید با دقت کفایه‌خوانی دید!

***

آرزوی توفیقات و فتوحات برای استاد سید علی حسینی خامنه‌ای و شاگردانشان!

***

دو ایده، دو پیشنهاد، دو اقدام

یک: مباحثه و مروری سیرمند در «طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن»؛ دوشنبه‌ها، ساعت 7:30 تا 8:30 صبح

دو: مباحثه و مرور روایات کتاب شریف «اصول کافی» جلد اول؛ سه شنبه‌ها، ساعت 7:30 تا 8:30 صبح (که البته شأن نزول این اتفاق دوم، مجالی مستقل میطلبد که صرفا از باب تناسب گفتمانیش –به صورت طردا للباب- ذکر میشود!)

مکان: دفتر نهاد رهبری در دانشگاهها ( نهاد استانی یزد)

به توفیق الهی تاکنون (14 اسفند94) اقدام اول به هفتمین منزل خود و اقدام دوم به پنجمین مجلس خود نایل شده است.

آرزوهای عاشورایی علامه جعفری (بخوانید: پیشنهادهایی حکیمانه برای عاشوراپژوهان)

  فهرستی سرشار از ایده‌های عاشورایی برای اهلش، امید که الهام‌بخش باشد و حرکت‌آفرین:

اصلا جا دارد رشته‌ای برای بحث حسین و حسین‌شناسی دایر شود که خدا میداند چقدر به این بشریت خدمت میشود. (امام حسین، شهید فرهنگ پیشرو انسانیت، صفحه 501)

آرزوی قلبی ام از زمان طلبگی ام، نوشتن کتابی درباره شخصیت امام حسین بود

و حاضر بودم  تمام زندگی ام را بدهم تا مردی چون ویکتور هوگو درباره امام حسین مطلب بنویسد. (همان، صفحه 5)

آن متفکر در علوم انسانی و یا فیلسوفی که نمیداند باید انسانی را بشناسد و بشناساند که در حد کمال اعلا، شخصیتی به نام حسین دارد و در قعر پستی ها فردی به نام یزید میشود، نباید درباره ماهیت یا مختصات بشری اظهار نظر نماید. (همان، صفحه 589)

هر دقیقه و هر لحظه این حادثه برنامه دارد و برنامه میدهد. (همان، صفحه 589)

جای خالی درس خارج عاشورا

ایده‌ای برای تأمل: ضرورت نگاه اجتهادی به عاشورا

آیت الله جوادی:

جریان مقتل هم مثل فقه و اصول است. شما می‌بینید بارها به عرض شما رسید این «لا تَنْقُضِ الْیَقِینَ أَبَدَاً بالشَّکِ» بیش از پنج جمله نیست حداقل فقهای ما پنجاه‌تا رساله و کتاب درباره‌اش نوشتند وقتی سخن امام در حوزه‌های علمیه مطرح می‌شود اشکال، سؤال، متن، تحلیل، تجزیه این پنج جمله شده پنجاه‌ کتاب؛ برای همین پنجاه سال اخیر با حذف مکرّرات. سخنان نورانی ابی‌عبدالله هم همین طور است...

پی‌نوشت: یاد باد شعار گروه بازرگانی دانشکده معارف اسلامی و مدیریت دانشگاه امام صادق ^{علیه‌السلام} (یادش بخیر، اواخر از آن دو دمه‌ای ساخته شده بود و زمزمه میشد!) و آن دودمه این بود:

"حل مسائل بازرگانی با رویکرد اسلامی در کلاس جهانی"

باید مسائل را به محضر عاشورا عرضه داشت و با رویکردی اجتهادی از آن پاسخ گرفت. به تعبیر دیگر، مسائل مختلف علوم و زندگی را باید از کربلای امام حسین پرسید و جواب گرفت. با امام حسین میتوان!

نسبت بیداری اسلامی و عاشورا: مطالعه موردی سرزمین حضرت «جون»، افریقا

به یاد یار افریقایی  و غلام سیاه امام حسین: حضرت جون

السلام علی جَوْن بن حویّ بن حرّی مولی ابی­ذر الغفاری

سال 1391  با جمعی از دوستان حلقه عاشوراپژوهی «برآستان جانان»، با الهام از زندگی  حضرت جون بن حوی، طرح‌واره‌ای(پروپوزال) با محورهای زیر تهیه شد:

محور های تحقیق :

1-مردم شناسی شهر نوبه

2-ترسیم آرمانشهر غلام پرور

3-مدل سازی برای ازدواج

ره‌توشه پیشنهادی برای پیاده‌روی اربعین حسینی

الحسین یجمعنا: به بهانه زیارت باشکوه اربعین

مدیریت عاشورایی هنر بزرگ سلاله دیار کربلا-امام مهدی- است

قرار است نبض آخرالزمان را نیز حضرت حسین ^{علیه‌السلام} در دست داشته باشد.

همه با محوریت نام او جمع خواهند شد، حسین ^{علیه‌السلام} ظرفیت تجمیع قوای جهان و انسجام تشکیلاتی عالم را فعال خواهد نمود.

حتی امام زمان بدون نام حسین ^{علیه‌السلام} یارای انقلاب آخرین نخواهد داشت. ظهور با نام گفتمان‌خیز حسین ^{علیه‌السلام} آغاز میشود، با روضه!

نخ تسبیح همه انسانها حضرت حسین ^{علیه‌السلام} است و "مدیریت عاشورایی" کار فرزند عاشورا: امام زمان.

تنها اوست که همه را جمع می‌کند: الحسین یجمعنا

 و این است معنای «مدیر در مدار کربلا»

پیوندها:

پرونده ویژه پیاده روی اربعین حسینی

 بسته کتب پیشنهادی عاشورایی

پرونده ویژه پایگاه بیان معنوی (ناشر آثار استاد پناهیان)

 

تربیت زیر نگاه امام حسین (ع)، با « گنبد مستجاب »

نیمه پنهان کربلا: بررسی نقش خانواده در منظومه عاشورا

 

مدتی است تأملاتی در مبحث نقش خانواده در واقعه عاشورا  وضرورت طرح آن برای جامعه امروز با رویکرد ارائه الگو، موضوع جلسات شبانه هیأت «مصباح الهدی» دانشگاه گرگان را به سمت این بحث سوق داد. به توفیق الهی در آینده، این بحث در اثری مستقل با همین عنوان کار خواهد شد...

لازم به ذکر است که در همین دهه اول محرم (1394) استاد بزرگوار حضرت حجت‌الاسلام سوزنچی نیز بحثی در حوالی همین گفتمان انتخاب کرده اند: «چگونگی حضور زن در جامعه بر اساس الگوی حضرت زینب» که در بندرعباس برای خواهران هیات «انتظار» مطرح می‌شود.

درنگی در نظام آموزشی- تربیتی «عاشورا محور»

یا اباعبدالله إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ وَ إِلَى امیرالمؤمنین وَ إِلَى فَاطِمَه‌ وَ إِلَى الْحَسَنِ وَ إِلَیکَ بِمُوَالاتِک

مهم‌ترین هدف انسان، تقرب به حضرت حق تعالی است که در زیارت عاشورا، این مسیر تقرب را با محوریت حضرت اباعبدالله نشان می‌دهد؛ به‌گونه‌ای که برای رسیدن به خداوند، حضرت رسول اکرم، حضرت امیرالمؤمنین، حضرت فاطمه، حضرت امام حسن و خود حضرت امام حسین ‌علیه‌السلام‌ مسیری جز محبت و تبعیت حضرت ابی‌عبدالله نیست.

آیا میشود نظام آموزشی- تربیتی «عاشورا محور» داشت؟ به یقین آری! اما چگونه؟ راه تحقق آن چیست؟

آیا مثلا فلسفه، فقه، عرفان و... را میتوان بر محور معارف عاشورایی بازآرایی کرد؟ و در نهایت آیا فلسفه عاشورایی، عرفان عاشورایی و مانند آن را میتوان داشت؟

مدتی است در اندیشه این فراز زیارت مطلقه امام حسینیم: «من اراد الله بدأ بکم»، بالاترین کمالی که هر انسان در تکاپوی آن است رسیدن به خداست از لابلای همه دانشها و چالشها، و در این  سیر از کجا باید شروع کرد؟ «بدأ بکم»، از حضرت حسین!

آیا میشود این فراز را یک راهبرد آموزشی کمال محور برای سیر دروس در نظر گرفت؟ و حتی مقدمه ای برای تعریف همه سیاستهای حکومتی؟

ما بعد التحریر:

استاد سنگری: سلام و ارادت

هریک از این پرسشها باب معرفت و پژوهشی تازه است اگر بدایت اراده و ارادت به ساحت ربوبی و ابواب معرفت، همین اعلام هدی باشند که هستند، آنگاه به مدد تعمق چه دریچه های معرفتی میتوان گشود.

مطلب مرتبط:

تذکر و تفکر: نقش امام حسین علیه‌السلام در نقشه تولید علم (2)

تذکر و تفکر: نقش امام حسین علیه‌السلام در نقشه تولید علم (1)

سفر به گودال قتلگاه (تشکلی به نام هیأت گودال قتلگاه امام حسین در تهران)

پیشنهادی به نام «دیدوبازدید تشکیلاتی» با هدف تولید علم بومی درون‌زا

برای هر کس که  نان گندمی از وادی مدیریت خورده و یا لا اقل در دست مردمانش دیده باشد، دیدار از مجموعه‌های موفق تشکیلاتی، هم فال است و هم تماشا؛ خاصه امروزه که بحمدالله نیاز به فهم تشکیلاتی، عطش بسیاری از مجموعه ها شده است.

مدتی بنا بود این دیدار رقم بخورد...این جا خیمه ای برپاست که راه خودش را پیدا کرده و برای مسائل جاری مجموعه‌ها، ایده‌هایی راهگشا دارد و تاکنون در محورهای متنوعی موفقیت داشته است. چند سطری در هوای این حسینیه کادرساز نوشتن، «خدا قوت»ی است برای اهالی آن.

در بسیاری کارهای فرهنگی حساب‌کتاب ها و دقتها گم شده است اما این جا خیلی حسابها رعایت شده است. دقت هایی از جنس افزایش کاربری فضاها، از زیر پله‌ها تا مهندسی درها و حتی کفشداری و... در اینجا یک سرفصل الهام‌بخش است که هوشمندانه و دقیق حساب شده است. این کار درجا نمی زند چرا که روی قدم هایش محاسبه است.

حرف ها اینجا خیلی مانوس بود. از لحن حکیمانه و صمیمی برادر بزرگوار جناب غلامحسین مردانی عزیز، مروری بر حسینیه گودال قتلگاه خواهیم داشت، هرچند که گرمای لحنی از جنس حنجره خود ایشان میخواهد که از سوز دل، ماجرای این حسینیه را بازگو کند، حسینیه ای که اعتقاد سازندگانش بر این است که: «همه کارها را امام رضا کرد، او نیرو فرستاد وکارها چفت شده» و تاکید میکردند که: «در همه این صفحات این را بنویسید که همه کارها را امام رضا کرد.» تواضع و اخلاص این خادم‌الحسین را باید از نزدیک دید و از لابلای کلامش احساس کرد؛ هر چند جمله ای که گزارش مجموعه را ارائه میداد با این جملات تمام میشد: «این مشق اول بود که نوشتیم شما خط بزنید.» «اینها مشق هایی بود که محضر شما ریختیم و پر غلط هم بود!» «چون در کار امام حسین همه چیز در طبق اخلاص هست این طرح ها را بیان می کنیم تا شما اصلاح کنید آنها را» «من تمام قد در خدمت شما هستم از شستشوی کف یا نوک مناره» و حرفش نهایتا این بود که: «ما به پلوخوری امام حسین رسیدیم! این کار فرهنگی ماست!»

هر چند در فضای ذهنی ما، بیشتر مطالب علمی باید در قالب مقاله ارائه شود تا جدی گرفته شود ولی باید باور کرد که گزارش‌های موردکاوانه مدیریتی هم سهم بزرگی در ایجاد نگرش و افزایش انگیزش برای اقدامات تشکیلاتی دارد و اصلا علم بومی و درون‌زایی که باید کشف کرد و به آن رسید یعنی همین!

دید و بازدید فردی و خانوادگی برای ما فرهنگ شده است، اما در این میان، امروز نیازی به نام «دید و بازدید تشکیلاتی» نیز احساس میشود؛ نیازی با هزار و یک دلیل! با هدف شناخت از ظرفیتهای یکدیگر، تکمیل و تقویت یکدیگر، همدلی، افزایش صمیمیت و نتیجتا انسجام و هم‌افزایی و تشکیل جبهه واحد علمی فرهنگی.

در این دیدار که در حسینیه گودال قتلگاه رقم خورد از هر دری سخنی رفت! و شبی که با محوریت یاد امام حسین و در هیات او باشد باید هم، چنین باشد. هر چند این گزارش‌واره مجددا بازنویسی و تبویب شده تا به ساختار فعلی رسیده است، اما سعی شد برای حفظ لطافت و گرمای لحن بحث و نیز درگیر شدن بیشتر ذهنها و همراهی دلها، با همان ادبیات ارائه شود، چرا که ادبیات ویژه ای را در دل خود ایجاد کرده است و برای بیان افقهایی تازه تقدیم میشود:

راه تولید علم از کربلا می‌گذرد

قتلونا بقتل الحسین و قتلناهم بحب الحسین

عاشوراپژوهان اولین و برترین تجربه‌گرایانند، اگر بنا بر تجربه‌گرایی باشد که نیست! عاشورا تجربه موفق تاریخ است. ما در عاشورا تنها از انتزاعات و معقولات سخن نمی‌گوییم.سخن عاشورا فقط در عرش نیست، در فرش هم قابل دیدن است، ملموسِ ملموس. (چرا که امام، انسان مافوق است و نه مافوق انسان؛ که بیانش بماند...)

عاشورا عینی ترین تجربه تاریخ است؛ اتفاقی به روایت سال 61 هجری؛ منتها «اتفاق»ی که «اتفاقی»نیست. در ورای تاریخ و جغرافیایش فرهنگی نهفته برای عالم دارد. تجربه موفقی در تاریخ که فهم فلسفه تاریخ را در انسان تغییر خواهد داد...

***

از همه اینها گذشته، برگ برنده عاشوراپژوهی، باور به آن نورانیتی است که دارد. (ر.ک. «راز دیدار علم» دریچه ای به حدیث عنوان بصری و«آبروی علم» شرح خطبه منای امام حسین) به دلالت مصباح الهدایش که چشم‌های رمق‌کشیده را فرصت تماشاست.

زندگی در این محیط نورانی علم زیباست! آن‌جا که همه چیز با یک رنگ خدایی همراه می‌شود: خواندن و نوشتن و گفتن و اصلا بودن برای او.

...اربعینش نیز همه انسان‌ها و وجدان‌ها را به خود فرا می‌خواند تا بیشتر در «بزرگترین همایش حسین‌دوستان عالم» ببینیم، بیندیشیم و گفتگو کنیم.

پیاده‌روی در شعاع نگاه حضرت ارباب (آن هم از نجف به کربلا) اگر با چاشنی مباحثات علمی عجین شود چه کیمیایی خواهد شد! چرا که نفس کشیدن در راه کربلا و استمداد از برکت آن سرزمین، زمینه‌ساز علم و معرفت است.

"چشمه‌های جوشان علم" تو را می‌خواند!

خوشا گفتگوهای در این مسیر...

(سپاس از علی آقای سلیمانی از ثبت خاطره شیرین پیاده روی کربلای اربعین در محضر استادنا حضرت سوزنچی عزیز)

هرکه دارد هوس کرب و بلا بسم الله!

پیوندهای مفید:

هم علم ریزه‌خوار علی است هم فرزندش حسین!

یادمانه‌ای از آن دیار: ایده: ایجاد فرصت مطالعاتی در شهر نجف

حرای اندیشه

خلوتی برای اصحاب کهف الحسین ^{سلام‌الله‌علیه}

در خلوت‌ها به ضرورتِ داشتن خلوتی برای اندیشه می‌اندیشم! چه دور زایایی!

محمد ^{صلوات خدا بر او و آلش} نیز که باشی نیاز به مجالی برای خلوت و تفکر داری، رخصتی و فرصتی... حرایی برای اندیشه...

و چقدر امروز در این عصر شلوغ متلاطم نیاز به حضور خلوت برای اهالی علم و فرهنگ احساس می‌شود؛ حرایی از جنس علم و فرهنگ، "حرای علمی-فرهنگی"!

خلوت، چه در دل کوه باشد چه در دل شب، مهمْ خلوت در ژرفایی است که در خود باید بیابی و بکاوی؛ و کسی بدون این "خلوت انس"، لحظات بزرگ را درک نخواهد کرد... روز عاشورا هم رهاورد شب بزرگ عاشورا و خلوت‌های ژرف آن است؛ خلوت‌هایی که در دل خود، استعداد تربیت امثال حر را دارد...

مدتی است در حرای عاشورا، از فراز کهف الحسین (ن.ب: الحصین!) مشرف بر هستی به این سرزمین‌‎های غریب نه چندان دوردست نگرانیم؛ (نگران با همان ایهام لطیفش): تمدن نوین اسلامی، الگوی اسلامی پیشرفت، سبک زندگی، تربیت، تشکیلات، بیداری اسلامی و...با رویکرد عاشورا

و اخیرا در وادی هایی مثل: تفکر، دستگاه محاسباتی و...

چرا که مرشدمان فرمود: "دنیای اسلام به تفکر احتیاج دارد"...

تا تو برگردی و از نو غزلی بنویسم

می‌گذارم که قلم پر شود از شیدایی