حرای اندیشه
خلوتی برای اصحاب کهف الحسین سلاماللهعلیه
در خلوتها به ضرورتِ داشتن خلوتی برای اندیشه میاندیشم! چه دور زایایی!
محمد صلوات خدا بر او و آلش نیز که باشی نیاز به مجالی برای خلوت و تفکر داری، رخصتی و فرصتی... حرایی برای اندیشه...
و چقدر امروز در این عصر شلوغ متلاطم نیاز به حضور خلوت برای اهالی علم و فرهنگ احساس میشود؛ حرایی از جنس علم و فرهنگ، "حرای علمی-فرهنگی"!
خلوت، چه در دل کوه باشد چه در دل شب، مهمْ خلوت در ژرفایی است که در خود باید بیابی و بکاوی؛ و کسی بدون این "خلوت انس"، لحظات بزرگ را درک نخواهد کرد... روز عاشورا هم رهاورد شب بزرگ عاشورا و خلوتهای ژرف آن است؛ خلوتهایی که در دل خود، استعداد تربیت امثال حر را دارد...
مدتی است در حرای عاشورا، از فراز کهف الحسین (ن.ب: الحصین!) مشرف بر هستی به این سرزمینهای غریب نه چندان دوردست نگرانیم؛ (نگران با همان ایهام لطیفش): تمدن نوین اسلامی، الگوی اسلامی پیشرفت، سبک زندگی، تربیت، تشکیلات، بیداری اسلامی و...با رویکرد عاشورا
و اخیرا در وادی هایی مثل: تفکر، دستگاه محاسباتی و...
چرا که مرشدمان فرمود: "دنیای اسلام به تفکر احتیاج دارد"...
تا تو برگردی و از نو غزلی بنویسم
میگذارم که قلم پر شود از شیدایی