اگر حسین یکی از ما بود، علم و بیرق او را و
یادبودش را در هر نقطه از زمین برپا می کردیم و تمام مردمان را به مسیحیت دعوت می
کردیم.
پژوهشگر مسیحی – آنتوان بارا
پیشنهاد: کتاب امام حسین در اندیشه مسیحیت ایشان را حتما بخوانید ولو مقدمه‌اش را. کم‌ترین اثرش افزایش انگیزش مضاعف (بخوانید غیرت!) در انسان برای شناخت امام حسین است.
تصویر بیلبورد آنتوان در لندن نیز برای خودش کلی حرف و ایده دارد... چقدر ظرفیت و چقدر عرصه برای عاشوراییان
در حواشی مباحث غربالگری و چرایی آن در مدیریت منابع انسانی
پست‌های مرتبط پیش‌نیاز در همین وب:
غربالگری: الگویی در معادله نیروی انسانی امام حسین
تشکیلات‌سوز: راز تصفیه دقیق در معادله نیروی انسانی امام حسین علیه‌السلام
اگه شب عملیات آتیش بیاد و یه نفر بترسه و یه قدم بره عقب، دو میلیون نفر نیرو داشته باشی، همه قلقلکشون می‌آد عقب برن. باید بچه ها راحت باشن و خودشون انتخاب کنن. آتیش عراق، شب عملیات شوخی نیست. باید بدونن چه چیزی در انتظارشونه...(کوچه نقاش ها، صفحه379)
...واقعا وای به آن وقتی که توی جنگ، دلهره و خوف به جان نیرو بیفتد. اگر یک نفر عقب برود، یک میلیون نیرو هم که باشند، قلقلکشان می‌آید که عقب بنشیند.(کوچه نقاش ها، صفحه 208)
برای دوستانی که به دنبال سبک رهبری معنوی فرماندهان دفاع مقدس هستند این کتاب دستمایه خوبی است. خاطرات سید ابوالفضل کاظمی به تدوین راحله صبوری ، تهران-سوره مهر-1390
برای مثال :ر.ک. شهید چمران:صص167-170|حاج احمد:ص217 |شهید حاج همت:صص253-255
در حوالی گفتمان عاشورا و آثار آن...
اشاراتی از حضرت استاد جوادی آملی سوغاتی ما از سرزمین کربلا باشد
به یاد همه شاگردان مکتب امام صادق در کربلا زائریم...
آیا دالان انتقال قدرت از امویان به عباسیان فرصت خوبی برای امام باقر و امام صادق فراهم کرد؟ خیر!
این بسترِ خالی هرگز جایی برای نفوذ سخنان اهل بیت نیست. این بستر را کربلا آماده کرد. مردم آماده شنیدن بودند و نه اینکه از دالان انتقال قدرت امویان و عباسیان استفاده شده باشد...
بستر آن‌قدر آماده شده بود که تا این دو امام دهان باز می‌کردند سیل مردم می‌آمدند، از طرفی اطلاع‌رسانی آن‌قدر نبود...
مگر بسترسازی و ایجاد فرهنگ و اطلاع‌رسانی کار آسانی است؟! مگر دانشگاه ساختن کار آسانی است؟
4000شاگرد؟...حالا دانشگاه ساختی...فارغ از اینکه اصلا چه کسی اجازه می‌دهد شما حوزه و دانشگاه بسازی؟... در گام بعد شاگرد از کجا می‌آوری؟! حوزوی از کجا می‌آید؟
آن‌قدر کشته دادند...4000تا 4000تا کشته دادند در حواشی کربلا تا زمان امام باقر و امام صادق 4000 شاگرد جمع بشود. آن‌قدر حسین حسین گفته شده تا این اتفاق بیفتد.
آن زمان مگر بودجه دست امامان بود؟ مگر می‌شود به راحتی کسی را حوزوی کرد؟ مگر اطلاع‌رسانی کار آسانی است؟ قدرت مرکزی مگر در اختیار آن‌ها بود؟مگر سیر جوانان به سمت علوم الهی کار آسانی است؟خب جوان می‌رود درسی می‌خواند که مدرک و آب و نان داشته باشد!... دنبال آب و نان می‌رود، زراره و حمران و اعین که نمی‌شود...
مکتب جعفری را مکتب حسینی آماده کرد. ذهن‌ها و گوش‌ها آماده بود تا کسی حرفی بزند، به قول حکیم سنایی:
"در عاشقی آن‌جا که ورا پای، مرا سر
در بندگی آن‌جا که ورا حلقه، مرا گوش"
(سلسله جلسات مبانی قرآنی در نهضت حسینی، جلسه هفتم)
غصه این‌جاست...
کیست که برای‌مان از این روضه‌های نگفته و نهفته بخواند:
در دوران خفقان معاویه، مردم امام حسین (علیه‌السلام) را به عنوان حکیم و متکلّم، فقیه و مفسّر نمیشناختند. آنان به گونهای در جهل و بیخبری فرو رفته بودند که مسایل دینی و قرآنی را از آن حضرت (علیه‌السلام) که از دودمان وحی و پرورده کنار رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بود، نمیپرسیدند.
«شیخ صدوق» در کتاب توحید مینویسد: «نافع ازرق در حضور حسین بن علی (علیه‌السلام) از ابن عبّاس مطلبی پرسید و سالار شهیدان پاسخ او را داد. نافع با گستاخی و جسارت به امام حسین گفت: من از ابن عبّاس پرسیدم، نه از تو. چرا تو پاسخ دادی؟ ابن عبّاس به ناچار گفت: عیبی ندارد. حسین بن علی (علیه‌السلام) نیز فقیهی دانشمند است»(توحید صدوق، ص80). در آن روزگار، سرگذشت انسان کاملی چون سالار شهیدان که قرآن ناطق و جانشین رسول خدا بود و به اذن خدا از همه حقایق عالم امکان آگاه بود به جایی رسیده بود که بدون معرفی ابن عباس شناخته نمیشد.
(به نقل از شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی، آیت‌الله جوادی آملی، صفحه 184)
چقدر این صحنه در عرصه علوم انسانی اسلامی با رویکرد عاشورایی آشناست!
