تذکاری برای سابقون عاشورایی
«یک وقت است که کسی از داشتن نعمتی بی بهره است و در مقابل نعمتِ نداشته، از او سوالی هم نمیشود. اما یک وقت کسی از نعمتی بهرهمند است و از آن نعمتی که دارد از وی سوال میشود.
یکی از بزرگترین نعمتها، نعمت خاطره و یاد حسینبنعلی علیه السلام، یعنی نعمت مجالس عزا، نعمت محرم و نعمت عاشورا برای جامعه شیعی ماست.
...اکنون که ذکر محرم و عاشورا و یاد و خاطره امام حسین علیه السلام در بین ما رایج است، از این ذکر و خاطره و جلسات بزرگداشت، چه استفاده ای باید کرد و شکر این نعمت چیست؟» (72 سخن عاشورایی از بیانات حضرت امام خامنه ای صفحه98)
v باور داریم که اهل بیت و در اوج جلوهگریشان امام حسین، اولویت و اولیت رسیدن به قله های پیشرفت مادی و معنوی خود و جامعه اند:
یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ إِنِّی أَتَقَرَّبُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ وَ إِلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ إِلَى الْحَسَنِ وَ إِلَیْکَ بِمُوَالاتِک (مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج2، ص: 774) مَنْ أَرَادَ اللَّهَ بَدَأَ بِکُم( الکافی (ط - الإسلامیة)، ج4، ص: 576) وَ مُقَدِّمُکُمْ أَمَامَ طَلِبَتِی وَ حَوَائِجِی وَ إِرَادَتِی فِی کُلِّ أَحْوَالِی وَ أُمُورِی ... إِنْ ذُکِرَ الْخَیْرُ کُنْتُمْ أَوَّلَهُ وَ أَصْلَهُ وَ فَرْعَهُ وَ مَعْدِنَهُ وَ مَأْوَاهُ وَ مُنْتَهَاه (من لا یحضره الفقیه، ج2، ص: 614)...
v باور داریم از بلندای معارف عاشورایی و قلههای رفیع کهف الحسین میتوان کرانههای مختلف و عرصههای بکر و ناپیدا را بهتر و بیشتر دید. کربلا سهم بیشتری در تماشای ابعاد مختلف انسان و جامعه به آدمی خواهد بخشید.
v ورود در این عرصه بی هیچ وجه معنای توقف و سکون در یک بعد نیست و این نارسایی ناشی از عدم درک صحیح عاشوراست. در یک نگاه اولیه، بسیاری جایگاه زیر را برای عاشورا در منظومه دین قایلند:
اما اهداف، آثار و برکات عاشورا و نیز مویدات بسیار آن در کلام معصومین نشان از حقیقت دیگری میدهد. حقیقتی که شاید روانترین ترجمان معاصرش این دو کلام امام و رهبری است:
محرّم و صفر است که اسلام را نگه داشته است. فداکارى سید الشهدا- سلام اللَّه علیه- است که اسلام را براى ما زنده نگه داشته است (صحیفه امام، ج15، ص: 330)
آن که در مقابل خدا سجده نمیکند در مقابل عظمت حسینبنعلی سر فرود میآورد! (مقام معظم رهبری، 26/10/1372)
با این مختصات (فارغ از همه شعارها و ادعاها) عاشورا غیر از آن جایگاهی است که در مقابل معرفت غیر عقلی(یعنی نقلی) و در مقابل معرفت غیر قرآنی (یعنی عترت) و در مقابل رویکرد غیر11 امام ، عاشورا قرار داشته باشد. بلکه محقق بر این باور است اگر در سیره اهل بیت قایل به یک انسان250 سالهایم، این انسان250ساله هم در مدار کربلاست. با این نگاه باید جایگاه دیگری از "عاشورا در منظومه دین" فهمید که محصول این شناخت را در "نقش امام حسین در نقشه تولید علم" را نیز بهتر میتوان دید.
v حال که آیینههای دل در معرض باران اشک محرم، زلالتر از پیش شده و پذیرای اشراق انوار حسینی؛ باید با عزمی راسختر به این مسیر نورانی و متبرک و پرشور ادامه داد که بی شک آخرالزمان در کف عاشوراییان خواهد بود، لذا جا دارد که مسائل زندگی امروز را با پاسخ کربلا آماده کنیم و زمینه ساز درک عاشوراشناس بزرگ کربلا- امام زمان- نماییم، مسائلی از جنس شیوه و سبک زندگی، علوم انسانی اسلامی، تمدن نوین اسلامی، الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت، بیداری اسلامی و دیگر مسائلی که امروز باید از کربلا پاسخ گرفت، چرا که اشک در قاموس شیعه عامل انگیزشی است برای حرکتی با شتاب به سمت کربلایی شدن و نه گریه برای گریه (آن چنان که روح کلام رهبری عزیز در این واقعه از آن روایت میکند: ر.ک. کتاب 72 سخن عاشورایی)
v هم زخم های امام را بشماریم و هم حرف های امام را؛ تا با این دو، عالم را تسخیر کربلای او کنیم...
v با حسین علیه السلام عالم فتح خواهد شد، به امید فتح نهایی: وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ (به شرط:) إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ(آل عمران/139)
v خدا بهتر و زیباتر از او ندارد و الا بی شک به او نشان می داد!
v بی شک روزی خواهیم گفت با امام حسین میشد چقدر ظهور را جلوتر انداخت! کاش در آن روز باشیم و غبطه بخوریم، نه حسرت!
تو میآیی و همراهت شهیدان باز میگردند
و آوینی روایت میکند فتح نهایی را...
خیلی خوب و عالی بود