کربلا: فرصت فکر و ذکر!
...که روز واقعه پیش نگار خود باشم
مدیریت باید در مدار کربلای اباعبدالله الحسین باشد، کربلا در خلوت و هیاهویش فرصت ساخته شدن است، کارگاه سازنده فکر و ذکر!
کربلا دوره فکرآفرینی، تولید اندیشه و نیز کارآموزی است؛ برای هرمدیری که آرزومند تحول‌آفرینی است، تحول از خود تا جامعه.
شکوه‌مندترین، موثرترین و برجسته‌ترین رویکرد مدیریت اسلامی همان مدیریت عاشورایی است و کربلا عالی‌ترین پایگاه برای درنگ در این رهیافت و درک ابعاد آن...
مهم نیست کربلا باشیم یا غیرآن؛ مهم کربلایی بودن است؛ مهم آن است که هرجا هستیم کربلاآفرین باشیم! هرچند گاهی نیاز است برای حرکت شتابنده، نَفَسی تازه کنیم و در این گاه‌ِ حرکت، گاهی برای انجام کاری صدای‌مان می‌زنند، به آستان‌شان می‌طلبند و اجازه حضور در حریم‌شان را می‌دهند چرا که مساله توسل و مکان، علل غیرپژوهشی اما کاملا موثر بر پژوهش‌اند که معمولا به آن‌ها توجه کافی نمی‌شود. لذا در بحث اثربخشی پژوهش و روش‌شناسی، باید به این مساله پرداخت. چه خوب‌تر که او برای‌مان تدبیری موثر بیندیشد: أَغْنِنِی بِتَدْبِیرِکَ لِی عَنْ تَدْبِیرِی
در اندیشکده عاشورایی شأن مکان و توسل را نیز باید دید و این نیازمند خلوتی است برای تنفس و تفکر و تذکر.
ظاهرا چله‌ای دیگر صدای‌مان زدند. از کنار شش‌گوشه رمزآلودش، در زیر گنبد پراسرارش، به شکرانه نگاه آفتابی‌ش و به احترام همه اساتید، دوستان و بزرگواران، "اذْکُرْنی عِنْدَ رَبِّک" را فراموش نخواهیم کرد ان‌شاء‌الله، به شرط دعای‌تان! "فَاذْکُرُونی أَذْکُرْکُم"
گشته ام در جهان و آخر کار
دل‌بری برگزیده‌ام که نپرس
