تدبر در کربلا، روشی در عاشوراپژوهی
به بهانه روایت مصور عاشورا
اگر قرآن بهتر قانون هستی است و کربلا بهترین اجرای آن قانون، و از سویی اگر حسین علیه‌السلام عِدل و همتای قرآن است و قرآن نیز عِدل و همتای حسین علیه‌السلام، پس میتوان از روش شناخت یکی برای فهم دیگری الهام گرفت.
باید نحوه مواجهه خود با کربلا -و اصلا تاریخ- را همانند مواجهه با قرآن دید، آن‌چنان که امام سجاد غزوات حضرت رسول را آن‌گونه می‌دید. (کنا نعلم مغازی النبی و سرایاه کما نعلم السورة من القرآن(مکاتیب الرسول صلى الله علیه وآله، ج1، ص: 644)) باید در کربلا تدبر کرد.
قرآن با کسی سخن نخواهد گفت و نشانه‌هایش را برای هرکسی آشکار نخواهد کرد مگر کسانی که اهل سؤال باشند، یوسف قرآن که احسن القصص قرآن است شاهدی بر این مدعاست (...آیاتٌ لِلسَّائِلِینَ(یوسف/7)) و اگر کسی اهل سؤال شد قرآن او را رد نخواهد کرد (وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ(الضحی/10))
رویکرد "مسأله محور" راز دیدار داستان‌های کربلاست. در این مجال میتوان از یک تاریخ و جغرافیا بی‌شمار موضوع دید و با هزاران مسأله و به دنبالش هزاران پاسخ، هزاران سخن تازه و بکر را روایت کرد. روایت مصور عاشورا به دنبال این گمشده است. (مشاهده خبر)
از این منظر است که از یک سری اسلایدهای ثابت تاریخی (برای دریافت فایل روایت مصور عاشورا- ویرایش اول این‌جا کلیک کنید.) موضوعاتی کاربردی و امروزی خلق خواهد شد، موضوعاتی برای زائرانی که تشنه زلال معرفتی از کربلا هستند.
/Gozaresh%20Tasviri/rvai%20gari92%201%2011%20(9).jpg)
در این بستر و زمینه و با عنایت به این روش است که میتوان یک روز از سبک زندگی حسینی گفت، و روزی دیگر از جلوه‌های باور در کربلا، یا اثر کلام در جریان کربلا دید یا درمانی برای یأس و تقویت امید یافت. از انسان کامل گفت، نردبان آسمان در کم‌تر از 10 روز را روایت کرد. کربلا جاری یاد خدا را طرح کرد. داستان سیاهی لشکر، عاقبت به خیری، جلوه های پویایی در کربلا، عاشورا و ظهور و... را به تماشا نشست.(برای مشاهده برخی از موضوعات طرح شده این‌جا کلیک کنید.)
این‌گونه جغرافیای تخصصی کربلا در بردار تاریخ، سراسر درس و نکته و عبرت خواهد شد.
آن‌چنان که رهبر معظم انقلاب روایت‌گر آن است:
"درباره نهضت این بزرگوار هم زیاد حرف زده شده است؛ اما در عین حال انسان هرچه دراینباره مىاندیشد، میدان فکر و بحث و تحقیق و مطالعه گسترده است. هنوز خیلى حرفها درباره این حادثه عظیم و عجیب و بىنظیر وجود دارد که ما باید درباره آن فکر کنیم و براى هم بگوییم.
اگر این حادثه را دقیق در نظر بگیرید، شاید بشود گفت انسان مىتواند در حرکت چند ماهه حضرت ابى عبداللَّه علیه السّلام - از آن روزى که از مدینه خارج شد و بهطرف مکه آمد، تا آن روزى که در کربلا شربت گواراى شهادت نوشید - بیش از صد درس مهم بشمارد. نخواستم بگویم هزارها درس؛ مىشود گفت هزارها درس هست. ممکن است هر اشاره آن بزرگوار، یک درس باشد؛ اما این که مىگویم بیش از صد درس، یعنى اگر ما بخواهیم این کارها را مورد مداقّه قرار دهیم، از آن مىشود صد عنوان و سرفصل به دست آورد که هر کدام براى یک امّت، براى یک تاریخ و یک کشور، براى تربیت خود و اداره جامعه و قرب به خدا، درس است. "(بیانات مقام معظم رهبرى در خطبههاى نماز جمعه (عاشوراى 1416)19/3/1374)
