گناه تشکیلاتی، ثواب تشکیلاتی

برداشتی از سخنرانی استاد دکترمحمدرضا شایق در ستاد "دکتر سعید جلیلی" در یزد

هنوز معنی سیاست عین دیانت است را نفهمیدیم...

هرکسی در عرصه سیاست آمد خدمتی کند به بدترین شکل تخریب شد و فدا شد: شهید بهشتی، شیخ فضل‌الله، امیر کبیر...اصلا خود امیرالمومنین!

چرا این‌طور شد؟ چرا این‌ها این در در غربت به شهادت می‌رسیدند و تازه بعد از شهادتشان کمی شناخته می‌شدند؟

چرا؟ چون ما هر مطلبی را بدون دلیل قبول می‌کنیم. هنوز معنی سیاست عین دیانت است را نفهمیدیم...

 

اصلا موجودیت مسلمان‌ها به همین مباحث اجتماعی و سیاسی است...

چرا برای نماز جماعت در مقابل نماز فرادی این قدر ثواب قائل شده‌اند؟ تا جایی که اگر تعدادشان از ده نفر گذشت دیگر این ثواب قابل محاسبه نیست؟ چون این‌جا بحث اجتماعی است، اصلا موجودیت مسلمان‌ها به همین مباحث اجتماعی و سیاسی است، این خدمتی به فرهنگ دینی جامعه است، برای همین این‌قدر ثواب و اجر دارد.

اگر عواقب عملی دامن جامعه را بگیرد آن‌جا دیگر خود خدا انتقام خواهد گرفت.

هر چیز اگر جنبه خدمت به جامعه یافت ثوابش عظیم می‌شود، از آن طرف اگر عواقب عملی دامن جامعه را بگیرد آن‌جا دیگر خود خدا انتقام خواهد گرفت.

شاهد مثال اول: داستان بنی اسرائیل که "جرم اجتماعی" کردند و با این‌که توبه کردند ولی باز خدا انتقام گرفت.

داستان بنی اسرائیل را خدا در عبارت "فَتُوبُوا إِلَى بَارِئِکُمْ" تمام نمی‌کند بلکه در ادامه می‌فرماید:" فَاقْتُلُوا أَنْفُسَکُمْ"[1] (البقرة/54) بعد از توبه بنی اسرائیل،12000هزار نفرکشته شدند. این سیلی خدا بود چون آثار این جرم به جامعه کشیده شد.

این‌که در جامعه گاهی پدیده بدحجابی را می‌بینیم از همین موارد است، اگر غربی‌ها صدها مقاله علیه حجاب بنویسند این قدر اثر ندارد که کسی در جامعه بدون حجاب ظاهر شود. اصلا اگر کسی در کشورهای اروپایی برای چاپ کتاب در مورد حجاب وام هم  بخواهد به او وام هم می‌دهند ولی اگر دختری بخواهد در مدرسه با حجاب ظاهر شود ممانعت جدی می‌کنند برای همین جهت است. این‌ها اثر این رفتار جتماعی را فهمیده‌اند. شاهد مثال دوم: داستان حضرت آدم که آثارش به نسلش رسید و می‌بینیم که خدا توبه او را پذیرفت "فَتَابَ عَلَیهِ"(البقرة/37) ولی دیگر به بهشت بر نگشت.

بزرگترین گناه تشکیلاتی

بزرگترین گناه‌ها طبق این معادله، گناهان اجتماعی شد. در گناه اجتماعی عفو نداریم. حتی تعبیر "قُتِّلُوا" را داریم که دلالت بر تکثیر عذاب می کند. تقتیل یعنی چندین بار اعدام! چون جرم اجتماعی است. در بحث "قطاع الطریق" هم همین بحث را داریم. برای "مرجفون" و آشوبگران و اهالی فتنه هم همین تعبیر هست چون گناه جمعی است: وَقُتِّلُوا تَقْتِیلًا(الأحزاب/61)

اما از آن طرف، در گناهان فردی سخن از عفو است. حتی اگر پدرت را هم کشته تو ببخش! "فمَنْ عُفِی لَهُ مِنْ أَخِیهِ شَیءٌ فَاتِّبَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَأَدَاءٌ إِلَیهِ بِإِحْسَانٍ"(البقرة/178) در این آیه، ولیّ دم را برادر قاتل حساب کرده! چون جرم فردی است. دین سیاسی یعنی این! مبنای سیاست اسلام همین است. در این منظومه بالاترین گناهان، گناهان اجتماعی است و بزرگترین گناه اجتماعی هم حاکم کردن کسی است که شایستگی ندارد...

ثواب تشکیلاتی

چطور ممکن است ساحران جیره‌خوار فرعون در عرض چندثانیه عاشق شهادت بشوند ؟!