دعوتی برای خوانش مجدد نظرات و اندیشه‌های عاشورایی امامین انقلاب
چنانچه
در اثر «روضه‌های ناشناخته کربلا» (نخستین مقتل مدیریتی) بیان شد، ما ارتباط امام حسین و حضرت زینب را
با خود شبیه‌سازی کرده و گوشه‌ای از آن را در روضه‌ها می‌فهمیم؛ مانند ارتباط برادر و خواهری که برای
برقراری ارتباط بهتر با روضه‌های امام حسین بهانه می‌کنیم. هم‌چنین مادران می‌توانند
حس بچه مریض روی دست داشتن را احساس کنند تا با حضرت رباب هم‌درد شوند و روضه علی‌اصغر
را بهتر بفهمند.
اما عاشورا روضه‌های مهم دیگری نیز
دارد؛ چه کسی می‌فهمد حس امام حسین علیه‌السلام را در از دست دادن یاران؟ یاوری
فداکار مثل مسلم‌بن‌عقیل را؟ چه کسی می‌فهمد امام حسین بالای سر حبیب‌بن‌مظاهر چه
کشید؟ (چه چیز باعث شد امام جمله‌ای را که برای یاور پیرمرد خود حبیب‌بن‌مظاهر به
کار برد، برای طفل شیرخوارش علی‌اصغر نیز به کار برد؟)
اگر کسی رئیس باشد (مثل امام حسین) و
نماینده‌ای بفرستد، می‌فهمد عُلقه رئیس به نماینده‌اش چه‌قدر است، آن وقت روضه
مسلم را می‌فهمد و این که چرا امام با شنیدن خبر شهادت مسلم فرمود: پس از این‌چنین
اصحابی خیرى در زندگى نیست. لاخیر فی العیش بعد هؤلاء...
حسین
جان ممنونیم! لااقل
زن و بچه‌ات را به کربلا آوردی تا راحت‌تر بتوانیم گریه کنیم، چون همه زن و بچه
دارند...
با فهم بعضی شبکه‌های ارتباطی، بعضی
روضه‌ها را می‌فهمیم:
·
برادر
و خواهر (روضه وداع امام حسین و حضرت زینب)
·
پدر و پسر (روضه امام حسین
و علی‌اکبر)
·
مادر و پسر (روضه حضرت رباب
و علی‌اصغر)
·
برادر
و برادر (روضه حضرت عباس)
اما در شبکه ارتباطی رهبر و پیروان
و یا امام و امت
تا به‌حال روضه‌های کربلا را نشنیده‌ایم! شبه ارتباطی که مهم‌ترین مسأله عاشورا
است و اصلا مابقی روضه‌ها در مدار آن محقق میشود. باید این شبکه ارتباطی را فهمید
تا عمق بعضی روضه‌ها درک شود.
***
همان‌طور که باید پدر باشی تا روضه‌های
پدرانه را بهتر متوجه شوی؛ باید ولیّ جامعه باشی تا غم‌های اصلی ولیّ جامعه را
بفهمی و لمس کنی... روضه حضرت علی‌اکبر را پدرها می‌فهمند؛ روضه‌های اصلی و مسأله‌های
محوری جامعه را امام جامعه بهتر می‌فهمد!
به همین حساب برای فهم گفتمان ولیّ جامعه
نیاز به عاشورا شدیدا احساس میشود؛ آن هم با این تقریر که گذشت...
در آن حالت حتی برای فهم بهتر امام حسین
باید رفت سراغ ولیّ جامعه و نیز سراغ تحلیل‌های عالمانه او از این ماجرا بود.
